-
1 карачкыл
1. прил.1) тёмный, чёрныйкүк йөзен карачкыл болытлар каплап алган — не́бо покры́ли чёрные ту́чи
2) сму́глый, черня́вый; черноли́цый2. сущ.карачкыл йөз — сму́глое лицо́
не́что чёрное, тёмное очерта́ние, тёмный силуэ́ттирә-якта әллә нинди карачкыллар күренә — вокру́г видне́ются каки́е-то тёмные силуэ́ты